در مباحث قبلی راجع به تکثیر طبیعی و مصنوعی شرح داده ایم. در این پست به زمان جداکردن بچه ها از والدین میپردازیم. فرض را بر این میگیریم یک جفت مولد خوب داریم که بچه ها را نمیخورند و خوب بچه ها را نگهداری میکنند در اینصورت چه تایمی میتوان بچه ها را جدا کرد.

متاسفانه افرادی که فقط تیراژ برایشان مهم است و کیفیت در کارشان جای ندارد، بر این باور غلط اصرار دارند که بچه باید در روز پنجم شنای آزاد از مولدها جدا شده و با آرتمیا تغذیه شوند در صورتی که اگر شما موکوس بدن دیسکس را آنالیز کنید مشاهده خواهید نمود چه تفاوتهایی موکوس دیسکس های مولد با دیسکس های جوان دارند. برای نمونه در موکوس دیسکس های جوان آمینو اسید فنیل آلانین از 2.02 مو گرم بر میلی لیتر به عدد 58.84 مو گرم بر میلی لیتر میرسد یا آمینو اسید پرولاین از عدد 126.62 به عدد 21.14 کاهش میابد که این تغییرات یا این نوع آمینو اسید ها حداقل با این مقدار هیچگاه در آرتمیا پیدا نمیشود. در اکثر فارمهایی که کیفیت دیسکس اهمیت بالایی دارد از جفت حمال یا همان روش پدر و مادر خاندگی استفاده میکنند و در اکثر فیلمها و عکس های موجود در اینترنت مشاهده نموده اید بچه ها به رشد قابل توجهی رسیده اند ولی همچنان کنار پدر و مادر هستند.

این تصور غلط در میان تکثیر کننده ها وجود دارد که بچه ها به پدر و مادر آسیب میرسانند در صورتی که اگر در طول روز بچه ها خوب تغذیه شوند فقط مواد ضروری مورد نیاز خود را از موکوس پدر و مادر دریافت میکنند. در عین حال فارمهایی نیز هستند که بچه ها را زود جدا میکنند اما آنها برای اینکه تولیداتشان داری کیفیت مناسبی باشد فقط به آرتمیا بسنده نکرده و از مکملهای دیگری نیز استفاده میکنند مانند غذاهای شرکت zm که قبلا معرفی نموده ام اگر شما این غذاها را مورد تحقیق قرار دهید مشاهده خواهید نمود درصد پروتئین در این غذا ها با بزرگ شدن سایز غذا متفاوت است.

چون این غذاها طوری تولید میشود که با تغییر سن ماهی، مواد مورد نیاز بدن ماهی نیز تامیین شود. بطور مثال پروتئین غذایی که در هفته اول شنای آزاد به ماهی داده میشود 52% است و در غذای هفته دوم 55% و در غذای هفته چهارم 60% است. باز هم مشاهده نمودید که آرتمیا نمیتواند همچین قابلیتی را داشته باشد. پس جدا کردن زود بچه ها از پدر و مادر و فقط با استفاده از آرتمیا نمیتوان کیفیت مناسبی داشت.

موفق باشید… قدیری.